PAKIRAMDAM NA EWAN, PART 2

Kakatapos ko lang kausapin si Mommy. Binalitaan ko sya na nagkausap na kami ng kapatid kong babae. Bakas sa salita ni Mommy yung pagkasabik na marinig muli ang boses ng kapatid ko. Sabik syang malaman kung ano na ang lagay nya, kung okay naman ba sila dun, at kung may nahanap na ba silang malilipatang apartment.

Talagang nami-miss na ni Mommy yung kapatid ko. Dahil siguro kasi sya ang bunso, alalang-alala si Ma sa paglipat ng kapatid ko sa China. Nariyan pa't kung anu-anong masasamang balita ang naririnig mo tungkol sa China ngayon. Mga siopao na may lamang hinimay na karton. Mga batang babaeng namamatay dahil sa expired na gamot. Mga asong nagkakasakit dahil may hinalong kung anong gamot sa pagkain. Tapos lately, pati yung paborito nating lahat na White Rabbit, yung malambot na nougat candy, meron daw halong formalin.

Buti na lang may Skype. Murang tumawag sa China pag gamit mo Skype. More than 30 minutes kami nag-usap ng kapatid ko pero parang US$0.50 lang ang natanggal sa prepaid account ko. Pero ang hirap ipaliwanag kay Ma kung papano ko nagagamit yung laptop ko para tawagan yung cellphone ng kapatid ko sa ibang bansa. Sabi ko na lang susunduin ko sya sa Sabado para matawagan namin yung kapatid ko. Sana naman, magkaron ng kusang loob yung kapatid kong lalaki na magpakabit ng DSL sa bahay para madalas silang makatawag sa China.

As usual, pag nag-uusap kami ni Ma, hindi mapipigilang hindi namin pag-usapan yung kapatid kong lalaki. Medyo iba kasi mag-isip yun sa aming tatlong magkakapatid. Siguro dahil sya ang nasa gitna, at lalaki, lumaki syang may taglay na inggit sa akin at sa bunsong kapatid naming babae. To make the long story short, medyo may pagka-pasaway si bro. Hayaan na lang natin sa ganun. Siguro naman kayong may mga kapatid dyan, naiintindihan nyo yung ibig kong sabihin. So ayun, naglabas na naman ng sama ng loob si Ma sa akin. Hindi daw nagkukusang bumili ng grocery. Hindi daw nag-aabot sa mga gastusin sa bahay. Hindi daw pinapaliguan yung mga asong binili nya. Ang masama nito, hindi ko alam kung papano sasagutin si Mommy. Gusto ko mang tumulong, papano? Kaya nakinig na lang ako.

Ang dami na namang umiikot sa isip ko, lalo na 'tong mga nangyayari sa pamilya ko. Mga problemang hindi naman ganap na problema. Mga gustong gawin na hindi ko naman alam kung papano sisimulan. Malamang hindi pa matatapos itong ganitong sitwasyon na lahat ng tanong sa isip mo, ewan lang ang kasagutan.